Pedofilowie to dorastający chłopcy lub dziewczęta, dorośli mężczyźni lub kobiety, którzy czują się seksualnie pociągnięci do dzieci wcześniaków (które jeszcze nie osiągnęły dojrzewania). Niektóre pedofilie przyciągają tylko dziewczęta, inne chłopców, niektóre chłopców, inne dzieci, a jeszcze inne dzieci tak samo jak młodzież czy dorosłych. Pedofilia istnieje na całym świecie, we wszystkich dziedzinach życia, niezależnie od bogactwa, wykształcenia czy religii. Tylko dlatego, że nikt o tym nie mówi, nie oznacza to, że nie istnieje!

Nikt nie decyduje się na pedofilię, a zdecydowana większość pedofilów nigdy nie będzie znęcać się nad żadnym dzieckiem. Nikt nie jest odpowiedzialny za ich fantazje, ale każdy jest odpowiedzialny za własne czyny i działania. Należy również zakazać jakiegokolwiek aktu seksualnego z udziałem dziecka: zabrania się mówienia dziecku, że jest ono w nim zakochane, komentowania seksualnego, pokazywania mu obrazu pornograficznego lub własnej seksualności, proszenia go o widzenie własnego, oglądanie go w rozbieraniu, pieszczotę, dotykanie jego prywatnych części (płci, pośladków, klatki piersiowej), zabierania go na kolana poprzez posiadanie

Pedofilię często błędnie definiuje się jako seksualne wykorzystywanie dzieci. W rzeczywistości pedofilia nie jest aktem, lecz seksualną atrakcją. Pedofilowie nie są potworami, przestępcami seksualnymi czy mordercami dzieci, są ludźmi cierpiącymi z powodu bólu, którzy potrzebują pomocy w przezwyciężeniu swoich fantazji lub żyją z fantazjami bez maltretowania dzieci.

Przyczyny tego stanu rzeczy są bardzo zróżnicowane, ponieważ opierają się na osobistej historii każdego człowieka. Niektórzy pedofilowie doświadczyli przemocy w dzieciństwie, seksualnej lub innej. Inni mogli być głęboko zakłóceni, gdy odkryli seksualność, albo dorastali w rodzinach, gdzie granice intymności i seksualności nie były jasno określone (nazywamy to klimatem lub rodziną kazirodzoną).

Poczucie pragnienia dzieci jest wielkim bólem, ale nie jest nieuniknione. Wiele osób nie czuje się już zachęcanych do korzystania z pomocy lekarza specjalisty. Inni uczą się żyć z fantazją bez naruszania życia codziennego.

Podpisując kartę, dziś zobowiąż się szanować uczciwość dzieci!

Nastolatek lub dorosły może doświadczać uczuć miłości do dziecka, ale nigdy nie powinno to prowadzić do stosunku seksualnego, ponieważ ta miłość i pożądanie seksualne nie są dla dziecka niemożliwe do dzielenia się, a dziecko nie jest wystarczająco dojrzałe, aby je zrozumieć. Nawet jeśli jest dużo czułości, miłości i łagodności, zawsze jest to kwestia przemocy narzuconej dziecku. Kiedy pubescent czuje seksualne pragnienie bycia młodszym o wiele od niego, powinien zawsze pozostać z dala od niego i szukać pomocy, ponieważ jest to oznaką poważnego problemu.

Nasze społeczeństwo nie powinno erotyzować dzieci (zawodnictwo mini-miss, seksowne ubrania czy makijaż dla dziewcząt…), ani niemowlęta nie powinno erotyzować dorosłych (prepescentowe kształty, brak włosów…)

Nasze społeczeństwo, niwelując różnice międzypokoleniowe, uniemożliwia dzieciom bycie na swoim miejscu jako dzieci, dorośli zamiast dorosłych, co powoduje poważne zamieszanie, które czasami prowadzi do niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych. Mała dziewczynka ubrana w seksowną kobietę (dziecko bawełniane, mini spódnica, krótkie spodenki, bikini…) może wywołać prawdziwy niepokój w każdym z nas, ale jeśli budzi ekscytację seksualną, musimy się nią przejmować, bo wiedząc, że bawi się tylko naśladując dorosłych, ale pozostaje dzieckiem: nigdy nie ma w niej zaproszenia ani intencji seksualnej.

Masturbowanie się poprzez oglądanie zdjęć lub filmów wideo z dziećmi sprawia, że Twój mózg przyzwyczajony jest do tego, że potrzebuje obrazu dziecka, aby nabrać emocji. Z biegiem czasu, będziesz musiał zobaczyć coraz więcej, aby nabrać emocji. I szybko, możesz poczuć potrzebę oglądania obrazów nagich dzieci w jawnych pozach lub napastowanych seksualnie.

Oglądanie zdjęć lub filmów wideo z wykorzystaniem maltretowanych dzieci (pedopornografia, pornografia dziecięca, treści seksualne dla dzieci, pornografia dziecięca, pornografia dziecięca itp. Oglądając te obrazy, nawet bez płacenia za nie lub dzielenia się nimi, przyczyniasz się do rozwoju gospodarki, która zachęca do produkcji tych obrazów, a tym samym agresji coraz większej liczby dzieci. Wytwarzanie, rozpowszechnianie lub oglądanie obrazów z pornografią dziecięcą jest nielegalne i wysoce karygodne!

Zagrożenia są liczne: aresztowanie przez policję, uzależnienie od tych zdjęć, podżeganie do reprodukcji ataków na dzieci w twoim otoczeniu….

Jeśli czujesz się uwięziony w tych zdjęciach, szybko zadzwoń do specjalisty, aby pomóc Ci odstawić się od piersi. Trzeba zawsze widzieć dzieci na tych obrazach, dla których są: wyzyskiwane ofiary żyjące w traumatycznym i bolesnym momencie, nawet jeśli na pierwszy rzut oka nie jest to oczywiste. Nie daj się zwieść, ich uśmiechy są wymuszane, często wywoływane przemocą i groźbami: to tylko przód, który maskuje ich dyskomfort i ból. Nie wpadaj mi w błąd widząc reakcje ciała dziecka na stymulację seksualną. To, że ciało reaguje mechanicznie na stymulację, nie oznacza, że dziecko się nią cieszy.

Nawet jeśli wydaje się to dla ciebie nie do pokonania, musisz znaleźć siłę i odwagę, aby przestać patrzeć na te obrazy.

Czy czujesz się pociągnięty do dzieci? Nie wstydem jest proszenie o pomoc, wręcz przeciwnie, to znak odwagi!

W wielu krajach istnieją instytucje i stowarzyszenia specjalistów przeszkolonych w celu pomagania ludziom, którzy czują seksualną atrakcyjność dla dzieci, w lepszym życiu z ich fantazjami i lepszej kontroli nad ich możliwymi impulsami.

Lista znajduje się na tej stronie.

Jeśli w Twoim kraju nie ma żadnej instytucji, możesz udać się do terapeuty (psychoanalityka, psychiatry, psychologa,….) i porozmawiać z nimi o swoich pedofilskich fantazjach. Upewnij się tylko, że terapeuta ten posiada państwowy stopień i jest częścią uznanej struktury. Niektórzy terapeuci wysyłają Cię do innych kolegów, którzy są w stanie Ci lepiej pomóc, inni zamykają drzwi bez pomocy, ale nigdy nie rozpacz! W każdym kraju są kompetentni terapeuci, którzy mogą pomóc ludziom, którzy czują się przyciągnięci do dzieci. Nie wahaj się porozmawiać z terapeutami o projekcie PedoHelp®, możemy pomóc im w tym.

Możesz spokojnie porozmawiać z tą osobą, nie osądzając jej, opowiedzieć jej o tym, co widziałeś i czułeś, i zachęcić ją do szukania pomocy u wykwalifikowanego specjalisty. Nie wahaj się opowiedzieć mu o projekcie PedoHelp®.

Kiedy ktoś narzuca innemu człowiekowi swoje pożądanie seksualne, jest to nadużycie. Przemoc jest zawsze nadużyciem władzy, a często nadużyciem zaufania, ponieważ sprawca często atakuje osobę bardziej bezbronną niż ona.

Dziecko nie jest w stanie zgodzić się na stosunek seksualny, ponieważ nie wie jeszcze, czym jest i nie musi wiedzieć. Jest zbyt młody i niedojrzały, aby poznać i doświadczyć seksualności. Przekształcanie dziecka w doświadczenie seksualne, nawet jeśli odbywa się ono w formie zabawy, czyni z niego przedmiot zaspokajania własnych pragnień jako dorosłego czy nastolatka i jest nie do przyjęcia.

Przemoc seksualna jest czynnością seksualną, w której ofiara jest podżegana lub zmuszana przez sprawcę, niezależnie od tego, czy jest to na nim samym, czy też na jego osobie, lub innej osobie, z przemocą fizyczną lub bez niej. Można nadużywać bez kontaktu fizycznego (męczenie, uwodzenie, uwodzenie, ekshibicjonizm….) lub z kontaktem fizycznym (tworzenie twarzy, pieszczoty, pieszczoty, dotykanie, przenikanie…) Zawsze jest to wykorzystywanie seksualne.

Dzieci molestujące seksualnie są to mężczyźni i kobiety, którzy nie są dobrze związani i często czują się przytłoczeni swoimi impulsami seksualnymi. Zwykle czują się oni lepiej z dziećmi niż z ludźmi w ich wieku (dorośli i młodzież).

Jeśli sadysta, przewrotny agresor, manipulator i kalkulator, który często można sobie wyobrazić, istnieje dobrze, to jest to bardzo rzadkie. Zdecydowana większość dzieci molestujących seksualnie to ludzie łagodni i troszczący się o ludzi, którzy naprawdę kochają dzieci. W rzeczywistości dzieci i ich rodzice często cenią je sobie wysoko, ponieważ budzą zaufanie.

Pokazują to różnorodne badania naukowe przeprowadzone na całym świecie:

Co czwarty napastnik jest nastolatkiem poniżej 18 roku życia.

Co drugi przestępca jest członkiem rodziny dziecka.

90% sprawców jest blisko dziecka (szkoła, zajęcia pozaszkolne, sąsiad, rodzina, przyjaciel, opieka nad dzieckiem…)

Co najmniej jedna trzecia seksualnych sprawców przemocy seksualnej wobec dzieci sama w sobie była ofiarą wykorzystywania seksualnego jako dzieci; nigdy nie mogła o tym mówić ani otrzymywać odpowiedniej pomocy.

W przypadku dzieci wieloosobowych, które dopuszczają się nadużyć seksualnych, pierwszy napaść często miała miejsce w okresie dorastania, ale nie skutkowała żadnymi sankcjami karnymi ani leczeniem. Badania pokazują jednak, że jedynie wyroki skazujące nakładające kary karne i wymagające odpowiedniej staranności mogą znacznie zmniejszyć ryzyko recydywy.

Zdecydowana większość dzieci molestujących seksualnie nie odważyła się porozmawiać o fantazjach pedofilów, które nawiedzały ich przed podjęciem działań.

Wszystkie dzieci prawdopodobnie padną ofiarą niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych. Jednak ci, którzy przyswojili sobie zakazy i zasady prywatności, są w stanie lepiej zidentyfikować agresorów, ośmielają się powiedzieć „nie” i szybko mówić o napaści lub usiłowaniu ataku.

Dzieci samotne, pozostawione samym sobie, dzieci, które nie mają poczucia kierunku w relacjach z innymi, czy dzieci, które nie do końca przyswoiły sobie zasady intymności (rodziny rodzinne) są głównymi celami seksualnych nadużyć dzieci.

Napaść na tle seksualnym zawsze ma poważne konsekwencje, niezależnie od wieku ofiary. Skutki uboczne różnią się w zależności od rodzaju agresji, rodzaju agresji, rodzaju agresji, powtarzalności agresji, jej związku z sprawcą oraz terapeutycznej i prawnej troski po agresji.

Oddziaływania zawsze występują, ale na różne sposoby, w różnych okresach życia.

Poza możliwym urazem fizycznym i uszkodzeniem ciała spowodowanym gwałtem, dziecko może odczuwać wielorakie konsekwencje psychologiczne, takie jak: poczucie winy lub wstydu, strach, lęk, niepokój, złość, utrata pewności siebie, depresja, ataki lękowe, chroniczny ból, izolacja społeczna, nieufność wobec wszystkich nastolatków i/lub dorosłych, trudności w relacjach emocjonalnych i seksualnych, problemy z pamięcią, koncentracja itp. oraz fizyczne i psychiczne nieufność.

Agresja może również prowadzić do destrukcyjnych zachowań: prób samobójczych, samobójstw, samobójstw, anoreksji/bulimii, prostytucji, przestępczości, jazdy wysokiego ryzyka, alkoholu, narkomanii, narkotyków, pornografii….

Przemoc seksualna może również doprowadzić do tego, że ofiara stanie się przestępcą.

Cisza nie jest nieunikniona. Cierpienie nie jest nieuniknione. Grozę napaści seksualnej można przezwyciężyć przy pomocy specjalistów.

Dzieci będące ofiarami prostytucji to zarówno chłopcy, jak i dziewczęta, często wywodzące się ze środowisk znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej. Turystyka seksualna wśród dzieci jest zjawiskiem rosnącym.

Jeśli jesteś świadkiem przypadku turystyki seksualnej z udziałem nieletniego w Twoim kraju lub za granicą, natychmiast zgłoś ten fakt:
www.reportchildsextourism.eu

Turyści seksualni pochodzą z różnych środowisk. Mogą być małżeństwem lub samotne, mężczyźni lub kobiety, bogaci lub mniej zamożni, młodzi lub starsi. turyści seksualni wykorzystujący dzieci mogą być ścigani sądownie w ich kraju pochodzenia, jeżeli nie byli ścigani w państwie, w którym popełniono przestępstwo. Ryzyko jest ogromne: skazanie na kilka lat więzienia i bardzo wysokie kary grzywny, w tym wiele lat po fakcie. Wyroki mogą obejmować prostytucję nieletnich, ale także napaści seksualne, gwałty, obrazy dzieci o charakterze seksualnym oraz inne przestępstwa lub próby popełnienia przestępstw naruszających nietykalność dzieci.

Turysta, który udaje się do kraju, aby korzystać z ludzi dla przyjemności seksualnej, pcha korupcję tego kraju, wyzysk i degradację jego mieszkańców.

W niektórych krajach skrajne ubóstwo prowadzi rodziców do zmuszania swoich dzieci do prostytucji, sieci handlu ludźmi wykorzystują te dzieci w trudnych sytuacjach do ubogacania się, a ludzie wykorzystują skrajne ubóstwo, aby zmienić te dzieci w niewolników seksualnych.

W niektórych częściach świata istnieją przekonania, że stosunki seksualne z dzieckiem leczyłyby niektóre choroby. W rzeczywistości jest wręcz odwrotnie: stosunek seksualny z dziećmi jest właśnie tym, który najprawdopodobniej może wywołać infekcje i przenosić takie choroby jak AIDS. Bardzo często małoletni w sytuacjach prostytucji nie są świadomi środków zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową i ochrony przed nimi.

Niezależnie od kraju, kultury, tradycji czy przekonań religijnych, dziecko nigdy nie jest wnioskodawcą relacji seksualnych.

Lepiej jest unikać całowania dziecka na ustach, ponieważ całowanie na ustach jest zarezerwowane dla kochanków. Dziecko musi zrozumieć, że nastolatki i dorośli (w tym rodzice) nie są jego lub jej kochankami.

W rodzinie przodków zacierają się różnice między pokoleniami, między przestrzeniami i rólami, a prywatność drugiej osoby jest w niewielkim stopniu szanowana. Utrudnia to dzieciom rozpoznanie różnic między młodymi a starszymi. W rodzinach tych panuje kazirodztwo, bez kazirodztwa.

W rodzinie kazirodzonej prywatność dziecka nie jest respektowana: całowanie ust dziecka, kąpiele lub prysznic z dzieckiem, pozwalanie mu spać w łóżku rodziców lub osób starszych…. Drzwi do toalety, łazienki i sypialni nie zamykają się, lub wchodzenie do łazienki podczas gdy ktoś się myje. Każda osoba rzadko ma własny interes: każda osoba prowadzi własną działalność gospodarczą.

To zamieszanie stwarza ryzyko, że dziecięcy widz może sprawić, że nie poradzi sobie z tymi scenami: nagością dorosłych, seksualnością rodziców, konfrontacją z pornografią…. Nie szanuje się jego statusu dziecka i nie ma właściwych punktów odniesienia w relacjach z innymi. Dlatego też mogą nie być w stanie zidentyfikować dorosłych osób seksualnych, mogą nie być w stanie ochronić się przed nimi i nie być w stanie o nich rozmawiać.

Dla każdego ważne jest, aby mieć własną przestrzeń, bez pomylenia jej z innymi. Granice chronią i uczą każdego człowieka szacunku dla innych w ich intymności i różnicach (wiek, kultura, pragnienie….)

Dziecko, które dorasta w rodzinie przodków, może mieć trudności z ustrukturyzowaniem, posiadać własną tożsamość i pragnienia, ale także postrzegać innych jako różniących się od niego. Ten niedobór może prowadzić go do stania się agresorem pomimo siebie samego, narzucając mu swoje wybory lub pragnienia bez zrozumienia, że druga osoba ich nie podziela.

Seksualność dzieci znacznie różni się od seksualności dorosłych, a tych dwóch osób nie należy mylić i spotykać.

W miarę rozwoju dziecka odkrywa ono swoje ciało i seks oraz lubi je poznawać i dotykać. Ten naturalny proces odbywa się samotnie, w kameralnej przestrzeni. W tych gestach nigdy nie należy podżegać, zmuszać, kierować lub obserwować dziecka, nawet z czułością i delikatnością. Osoba dorosła lub nastolatka, która to robi, popełnia bardzo poważne wykorzystywanie seksualne, które jest bardzo szkodliwe dla rozwoju dziecka.

Dziecko nie może nigdy nie chcieć mieć związku seksualnego, ponieważ nie ma jeszcze psychologicznej lub fizjologicznej zdolności do świadomego i świadomego przeżycia seksualnego. Potrafi powiedzieć nastolatkowi lub dorosłemu, że chce, albo nie ośmiela się powiedzieć „nie”, aby mu się podobać, ale to nigdy nie jest życzeniem dziecka.

Kiedy nastolatek lub dorosły ofiarowuje mu akt seksualny, dziecko nie wie, co to jest, ani czy jest dla niego dobre czy złe. Jest zbyt młody, aby wiedzieć i nie może powiedzieć „tak” lub „nie” czemuś, czego nie wie. Może być ciekawski, ale to nigdy nie oznacza, że się z tym zgadza. Wszystko w jego czasach: odkryje seksualność z kimś starszym w wieku.

Dziecko mogło być zakłócone przez scenę na żywo, widzialne lub słyszane i mogło poprosić nastolatka lub dorosłego o rozmowę, dotknięcie lub dotknięcie jego lub jej prywatnych części. Nigdy nie jest to prośba o stosunek seksualny, a jedynie potrzeba poznania lub zweryfikowania, co jest dozwolone, a co zabronione. Konieczne jest, aby ograniczenia ustalone dla nastolatków lub dorosłych przypominały o zakazach i chroniły dziecko przed krzywdą.

Odkrycie własnego ciała i ciała innych jest oznaką zdrowego zainteresowania dzieci: to przyjemna zabawa tylko wtedy, gdy dzieci w tym samym wieku, czyli na tym samym poziomie dojrzałości, dzielą się nim. Z drugiej strony, nadużycie władzy przez jedno dziecko nad drugim jest nie do przyjęcia lub niewłaściwe: dorośli muszą interweniować.

Jeśli ważne jest, aby odpowiedzieć na ciekawość dziecka i pytania dotyczące seksualności, opierając się w razie potrzeby na książkach dostosowanych do jego wieku, zawsze mieści się to w granicach jego pytań i zdolności rozumienia. Nie należy pokazywać mu przyjemności seksualnej, dotykając go, prosząc o dotknięcie cię lub pokazując mu swój płeć lub obrazy seksualne: żaden akt seksualny nie może być uważany za pouczający.

Wyjaśnienia mają charakter edukacyjny i uspokajający, czyny są destrukcyjnym wykorzystywaniem seksualnym.

W zależności od jej wieku i znajomości seksualności, możesz jej wyjaśnić, że pornografia nie ma nic wspólnego z rzeczywistością seksualnego związku. Podobnie jak w filmach, gdzie aktorzy udają, że zabijają i odczuwają emocje, w pornografii, zawodowi aktorzy udają, że się bawią: ich gesty są gwałtowne, ich pozy badane są po to, by umożliwić kamerze zbliżenie się do niektórych części ciała. Aktorki konsumują leki do wykonywania, często poddawano zabiegom chirurgii kosmetycznej, przekształcając swoje ciało. Włosy są czasami ogolone, a ich włosy są upiększone i rozjaśnione, aby usunąć pryszcze, blizny lub naturalne kolory skóry. Pornografia pokazuje seks, a nie dzielenie się seksualnością.

W rzeczywistości jest odwrotnie:”miłość” jest delikatna, przyjemna i słodka. Rozmawiamy ze sobą, wymieniamy się pieszczotami i pocałunkami, które przynoszą przyjemność i dobre samopoczucie obu partnerom.

Dziewczyny, podobnie jak chłopcy, potrzebują czasu po dojrzewaniu, zanim będą gotowe do uprawiania seksu, ponieważ seksualność jest zarówno fizyczna, jak i psychiczna.

Nałożenie na nastolatka małżeństwa lub stosunku seksualnego na niego pod pretekstem, że jest biologicznie zdolny do rozmnażania, jest obraźliwe i szkodliwe dla jego rozwoju i przyszłego życia.

Dziecko powinno być w stanie nazwać różne części jego ciała, w tym obszary seksualne: penisa, pochwy, pośladki… z wyrazami, których nie boi się wymawiać przed dorosłymi. Słowa te nie powinny być uważane za brudne, bezczelne lub bezczelne. Dziecko musi nauczyć się identyfikować prywatne i intymne miejsca, aby szanować własne ciało i szanować je na ciele innych.

Dziecko powinno wiedzieć, że może ufać dorosłym i że dorośli są dostępni do słuchania go i że ma prawo odmówić, w tym także samemu, wszelkich działań, które go boli lub przerażają. Musi być w stanie powiedzieć, że czuje się smutny lub niewygodny.

Aby pomóc dziecku w zrozumieniu, że stosunki seksualne pomiędzy dorosłymi wyrażającymi zgodę osobami pełnoletnimi są przyjemne i satysfakcjonujące, zapoznaj się z książkami dostosowanymi do wieku.

Mogą Państwo również odwiedzić naszą stronę internetową poświęconą dzieciom i przedszkolakom:
nonono.help

Jeśli dziecko zetknie się z krzywdzicielem, musi być ostrzeżone, aby się broniło.

W innych przypadkach, na pytania Państwa dziecka należy udzielić odpowiedzi w zależności od jego wieku i zastosowania. Jeśli ciężka tajemnica rodzinna jest szkodliwa dla rozwoju dziecka, przedwczesne ujawnienie informacji może być również szkodliwe. Nie wahaj się poprosić o pomoc terapeuty, który będzie Ci przewodził i towarzyszył.

Dziecko nie ma wiedzy, doświadczenia lub słów, aby powiedzieć, co doświadczyło lub przeszło, ponieważ seksualność jest mu nieznana. To z jego ciałem wyraża swoje cierpienie i dyskomfort.

W razie wątpliwości skonsultuj się z profesjonalistą.

Oto kilka znaków, które mogą Cię zasygnalizować:

sińce, bóle i owrzodzenia na okolicach intymnych, uda lub w innych miejscach ciała;

podrażnienia narządów płciowych i jamy ustnej, nawracające infekcje układu moczowego;

wysoki przyrost/strata masy ciała;

u starszych dzieci, zaburzenia odżywiania, objawy samookaleczenia i wertykulacji, zażywanie narkotyków i alkoholu.

Oto kilka zmian behawioralnych, które mogą Cię ostrzegać:

izoluje się, nie opowiada już swoich dni, nie mówi już, co robi, nie interesuje się tym, co kiedyś kochał;

przeraża, nie chce iść gdziekolwiek samotnie;

jego wyniki akademickie pogarszają się;

Odmawia przytulania się, odmawia fizycznej bliskości;

nie chce już odstawać przed dorosłym w celu umycia, wykonania badań lekarskich lub udania się do basenu/ plaży;

jest niespokojny, zdenerwowany, często płacze lub gniewa się, gniewa, zaczyna działać i mówić jak dziecko, ssąc kciuk, mocząc łóżko, gdy był czysty;

stracił apetyt, cierpi na bezsenność, boi się zasnąć, powtarzające się koszmary;

Pokazuje nienormalne zainteresowanie seksualnością: zajmuje się zagadnieniami seksualnymi, których nie powinna być świadoma w swoim wieku, imituje gry seksualne, masturbaty czy mimikę odgłosów seksualnych w społeczeństwie, tworzy rysunki tendencyjne, mnoży zachowania uwodzące;

jest agresywny wobec ludzi wokół niego.

Przede wszystkim zachowaj spokój.

Uwierzcie dziecku, pomóżcie mu wypowiadać się swoimi dziecinnymi słowami, nie dodając do nich i nie pozwalając się przytłoczyć troskami, wyobraźnią i znajomością seksualności. Nie powtarzaj go, nie mów mu więcej niż jeden raz.

Należy jak najszybciej zabrać go do odpowiednich służb (Policja, Żandarmeria), aby mógł zostać odpowiednio wcześnie zaopiekowany przez przeszkolonych specjalistów.

Pozwól prawnikom przeprowadzić wywiad z domniemanym sprawcą i przeprowadzić dochodzenie.

Troszczyć się o dobro i ochronę dziecka, nie starając się nigdy o wymierzenie sprawiedliwości.

W razie wątpliwości lub niejasności w komentarzach dziecka, można zabrać je do terapeuty dziecięcego.

W każdym razie powiedz temu dziecku, że ma rację mówiąc do ciebie, pogratuluj mu odwagi i dziękuj im za zaufanie.


Możesz zadzwonić pod numer telefonu w swoim kraju, aby sporządzić raport.

Jeśli twoje dziecko znęcało się nad innym dzieckiem, może to wynikać z tego, że doświadczyło, widziało lub słyszało rzeczy, które wpłynęły na jego emocjonalny i seksualny rozwój. Zaoferuj rozmowę z terapeutą dziecięcym i towarzyszenie mu, jeśli się zgodzi.

Rozsądne byłoby również, aby skonsultować się z terapeutą samotnie, w parze lub rodzinie, aby zastanowić się nad tym, jak działa Twoja rodzina i zrozumieć, dlaczego dziecko nie przyswoiło sobie podstawowych zakazów.